Χασάπικο γρήγορο (γενική μορφή)

Πανελλήνιος χορός με προέλευση από τη Πόλη. Λέγεται και “Χασαποσέρβικο” ή “Σέρβικος”. Το όνομα “Χασάπικος” προέρχεται από τους χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης, και το όνομα “Σέρβικος” προκύπτει από τη ρουμανική sârbă = Σέρβα, που η προφορά της είναι μεταξύ του «σι» και του «σε» οπότε υπήρξε εσφαλμένη συσχέτιση της “σίρμπας” με την Σερβία, παγιώνοντας το κοινό σήμερα όνομα “χασαποσέρβικο”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Σε ότι αφορά στην κοινωνική του διάσταση, ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953, ενώ από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας τον φέρνουν στο προσκήνιο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση. Σε κάποια μέρη είναι ακόμα βασικός χορός στα γλέντια τους (Κως, Κύθνος κλπ) ενώ σε κάποια άλλα έχει λάβει τοπική μορφή (πχ Σούστα Άνδρου, Ρούσικος Νάξου). Παλαιότερα ήταν μόνο αντρικός αλλά πλέον χορεύουν και οι γυναίκες.

Πανελλήνιος χορός με προέλευση από τη Πόλη. Λέγεται και “Χασαποσέρβικο” ή “Σέρβικος”. Το όνομα “Χασάπικος” προέρχεται από τους χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης, και το όνομα “Σέρβικος” προκύπτει από τη ρουμανική sârbă = Σέρβα, που η προφορά της είναι μεταξύ του «σι» και του «σε» οπότε υπήρξε εσφαλμένη συσχέτιση της “σίρμπας” με την Σερβία, παγιώνοντας το κοινό σήμερα όνομα “χασαποσέρβικο”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Σε ότι αφορά στην κοινωνική του διάσταση, ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953, ενώ από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας τον φέρνουν στο προσκήνιο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση. Σε κάποια μέρη είναι ακόμα βασικός χορός στα γλέντια τους (Κως, Κύθνος κλπ) ενώ σε κάποια άλλα έχει λάβει τοπική μορφή (πχ Σούστα Άνδρου, Ρούσικος Νάξου). Παλαιότερα ήταν μόνο αντρικός αλλά πλέον χορεύουν και οι γυναίκες.

Πανελλήνιος χορός με προέλευση από τη Πόλη. Λέγεται και “Χασαποσέρβικο” ή “Σέρβικος”. Το όνομα “Χασάπικος” προέρχεται από τους χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης, και το όνομα “Σέρβικος” προκύπτει από τη ρουμανική sârbă = Σέρβα, που η προφορά της είναι μεταξύ του «σι» και του «σε» οπότε υπήρξε εσφαλμένη συσχέτιση της “σίρμπας” με την Σερβία, παγιώνοντας το κοινό σήμερα όνομα “χασαποσέρβικο”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Σε ότι αφορά στην κοινωνική του διάσταση, ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953, ενώ από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας τον φέρνουν στο προσκήνιο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση. Σε κάποια μέρη είναι ακόμα βασικός χορός στα γλέντια τους (Κως, Κύθνος κλπ) ενώ σε κάποια άλλα έχει λάβει τοπική μορφή (πχ Σούστα Άνδρου, Ρούσικος Νάξου). Παλαιότερα ήταν μόνο αντρικός αλλά πλέον χορεύουν και οι γυναίκες.