Αντρικός χορός από τη Λαγκάδα Αιγιάλης Αμοργού. Το όνομά του ίσως σημαίνει “ένα και τρία”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4.Το χορευτικό σχήμα είναι ευθεία με κατεύθυνση αμφίδρομη. Η λαβή είναι από τους ώμους. Εντάσσεται στο χορευτικό μέρος του εθίμου του “Καπετάνιου”. Σύγχρονα χορεύεται χορογραφημένα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Αποκριάτικος χορός από τη Νάξο (παραλλαγή από τις Μέλανες). Το όνομά του οφείλεται είτε στο τραγούδι “Στην κεντημένη σου ποδιά, μωρ’ βλάχα” είτε στο αποκριάτικο ντύσιμο της παλιάς εποχής που περιλάμβανε Βλάχους ή Φουστανελάδες. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι σπειροειδές με κατεύθυνση ανθωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι από τους ώμους. Επισημαίνεται ότι υπάρχουν επτά διαφορετικές μορφές της και ότι σύγχρονα χορεύεται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου στα ναξιώτικα γλέντια, αλλά ο συγκεκριμένος τύπος δεν χορεύεται πλέον παρά μόνο σε χορευτικές παραστάσεις.

Αποκριάτικος χορός από την δυτική Νάξο. Το όνομά του προέρχεται πιθανά από το τουρκικό ρήμα dirlanmak που σημαίνει ζωντανεύω, ανασταίνω. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση ανθωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι από τους ώμους και το βήμα του μοιάζει με της “Βλάχας”. Κάποιοι μελετητές τον αναφέρουν και ως “Βλάχα των πεδινών χωριών”. Χορευόταν υπό τη συνοδεία τσαμπούνας, στα πεδινά χωριά της Νάξου (Τρίποδες, Γλινάδο κλπ).Πέραν από κάποιες αναβιώσεις, οι τοπικοί σύλλογοι, δεν τον παρουσιάζουν στις δράσεις τους.

Αποκριάτικος χορός από τη Νάξο (παλαιά μορφή). Το όνομά του οφείλεται είτε στο τραγούδι “Στην κεντημένη σου ποδιά, μωρ’ βλάχα” είτε στο αποκριάτικο ντύσιμο της παλιάς εποχής που περιλάμβανε Βλάχους ή Φουστανελάδες. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι σπειροειδές με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι από τους ώμους. Επισημαίνεται ότι υπάρχουν επτά διαφορετικές μορφές της και ότι σύγχρονα χορεύεται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου στα ναξιώτικα γλέντια ενώ ο συγκεκριμένος τύπος δεν χορεύεται πλέον, παρά μόνο σε χορευτικές παραστάσεις κυρίως από τις ομάδες του Φιλωτίου.

Χορός από την Κάλυμνο. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι ζευγαρωτό και ελεύθερο, χωρίς λαβή. Η βάση της μελωδίας και του ονόματος του χορού φαίνεται να σχετίζεται με ανάλογους σκοπούς της Β. Αφρικής (όπου δραστηριοποιούνταν τα σφουγγαράδικα). Τα μεταπολεμικά χρόνια στην Κάλυμνο, η μελωδία του “Ντιρλαντά” ξεκίνησε να χορεύεται σε ζευγάρια, αλλά ελεύθερα, ως  είδος αντικριστού χορού με γρήγορο και πηδηχτό βήμα. Οι γυναίκες κρατούν μαντήλι. Το τραγούδι είναι “τσιμάρισμα”, δηλαδή τραγουδά ένας και επαναλαμβάνουν ένα τσάκισμα (τσιμάρουν) οι υπόλοιποι.