Χοροί Νοτίου Αιγαίου

Χορός από τη Σύμη. Λέγεται και “Νανού” από του τραγούδι για τα τοπωνύμια της Σύμης. Το όνομά του το πήρε από την αλλαγή κατεύθυνσης των χορευτών πότε προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αμφίδρομη. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι με το χέρια τεντωμένα κάτω. Επιπλέον, να τονίσουμε ότι είναι ένας εύθυμος χορός που τον παράγγελναν στις πρωινές ώρες, όταν πια είχαν όλοι κουραστεί, ώστε να ζωντανέψει και πάλι το γλέντι, καθώς οι συνεχείς στροφές συμβάλλουν στην εύθυμη ατμόσφαιρα του χορού, πολύ περισσότερο όταν, συχνά, ο λυράρης κατευθύνει τους χορευτές έξω από το σπίτι, το καφενείο ή την πλατεία, όπου γίνεται το γλέντι ή πάνω σε τοίχους, σε ρυάκια κλπ.. Επισημαίνεται ότι στη σύγχρονη χορογράφησή του έχει και κίνηση μέσα-έξω στο ρεφρέν του τραγουδιού “Νανού” με άρση των χεριών στο ύψος των ώμων.

Χορός από τη κεντρική Κάρπαθο. Το όνομά του το πήρε από την αλλαγή κατεύθυνσης των χορευτών πότε προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αμφίδρομη. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το δεξί χέρι πάνω από το αριστερό του επόμενου χορευτή. Επισημαίνεται ότι ο χορός αυτός παρουσιάζεται μόνο από τις χορευτικές ομάδες του νησιού και δε χορεύεται στα γλέντια.

Χορός από τη Χάλκη. Το όνομά του το πήρε από την αλλαγή κατεύθυνσης των χορευτών πότε προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά, αν και στην πραγματικότητα είναι μόνο ζερβά. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με φορά ωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το δεξί χέρι πάνω από το αριστερό του επόμενου χορευτή. Επισημαίνεται ότι ο χορός αυτός χορεύεται τις πρωινές ώρες για να ξεκουραστούν οι χορευτές, γι’ αυτό και έχει πολύ αργή μελωδία και βήματα.

Χορός από το χωριό Αφάντου της Ρόδου. Το όνομά του το πήρε από την αλλαγή κατεύθυνσης των χορευτών πότε προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αμφίδρομη το οποίο αλλάζει κατά τη διάρκεια του χορού σε δύο ομόκεντρους κύκλους οι οποίοι έχουν αντίθετοι φορά. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι με το αριστερό χέρι πάνω από τον δεξιό ώμο τους κρατώντας συνήθως μαντίλι του οποίου την άκρη ρίχνουν στην πλάτη τους, την άκρη του οποίου κρατά με το δεξί χέρι ο επόμενος χορευτής ή χορεύτρια. Επιπλέον, να τονίσουμε ότι είναι ένας εύθυμος χορός που τον παράγγελναν στις πρωινές ώρες, όταν πια είχαν όλοι κουραστεί, ώστε να ζωντανέψει και πάλι το γλέντι, καθώς οι συνεχείς στροφές συμβάλλουν στην εύθυμη ατμόσφαιρα του χορού, πολύ περισσότερο όταν, συχνά, ο λυράρης κατευθύνει τους χορευτές έξω από το σπίτι, το καφενείο ή την πλατεία, όπου γίνεται το γλέντι ή πάνω σε τοίχους, σε ρυάκια κλπ.

Αποκριάτικος χορός από το χωριό Καλυθιές της Ρόδου. Το όνομά του το πήρε από την αλλαγή κατεύθυνσης των χορευτών πότε προς τα ζερβά (αριστερά) και πότε προς τα δεξιά. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο όλοι μαζί  ή ανά τριάδες- τετράδες που άλλαζαν μεταξύ τους θέσεις κατά το γρήγορο μέρος της μουσικής, με κατεύθυνση αμφίδρομη. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι του επόμενου χορευτή ή χορεύτριας.