Χοροί

Χορός που συναντάται σε όλα τα Δωδεκάνησα (μορφή Απολακκιάς Ρόδου). Το όνομά του προέρχεται από την επιτόπια παλινδρομική κίνηση των χορευτών που λέγεται σουστάρισμα. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι του επόμενου χορευτή.

Χορός από την Κάρπαθο (παραλλαγή Κατοχωρίτικη). Το όνομά του το πήρε από την κατεύθυνση των χορευτών προς τα ζερβά (αριστερά). Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με φορά ωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το δεξί χέρι πάνω από το αριστερό του επόμενου χορευτή. Επισημαίνεται ότι είναι χορός που χορεύεται στο τέλος κάθε γλεντιού και ότι, λόγω προκαταλήψεων για το όνομά του, δεν χορεύονταν στους γάμους και τα βαφτίσια.

Χορός που συναντάται σε όλα τα Δωδεκάνησα (μορφή Αστυπαλιάς). Το όνομά του προέρχεται από την επιτόπια παλινδρομική κίνηση των χορευτών που λέγεται σουστάρισμα. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι του επόμενου χορευτή.

Χορός από την Κάσο. Το όνομά του το πήρε από την κατεύθυνση των χορευτών προς τα ζερβά (αριστερά). Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με φορά ωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το δεξί χέρι πάνω από το αριστερό του επόμενου χορευτή. Επισημαίνεται ότι είναι χορός που χορεύεται στο τέλος κάθε γλεντιού και ότι στο αργό μέρος τραγουδιούνται στίχοι από τα «ταχταρίσματα» των παλιών, όταν δηλαδή, οι γιαγιάδες και οι μαμάδες έπαιζαν με τα βρέφη στα γόνατά τους.

Χορός που συναντάται σε όλα τα Δωδεκάνησα (μορφή Σύμης). Λέγεται και ”Και πού ‘σαι, και να ‘μαι” ή “Πού ‘σαι, να ‘μαι”. Το όνομά του προέρχεται από την επιτόπια παλινδρομική κίνηση των χορευτών που λέγεται σουστάρισμα. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι του επόμενου χορευτή. Ενώ χορεύουν “Σούστα” στον χορευτικό κύκλο, ένας χορευτής πηγαίνει στο κέντρο του κύκλου και κορτάρει τη χορεύτρια που θέλει να χορέψει, οπότε καταλήγουν να χορεύουν ως ζεύγος στο κέντρο. Υπάρχει όμως και το λεγόμενο “κόψιμο” που αναφέρεται σε κάποιον άλλο χορευτή ο οποίος πηγαίνει με χορεύοντας προς την κοπέλα που χορεύει κρατώντας στα χέρια του τεντωμένο ένα μαντήλι, και έτσι αντικαθιστά τον πρώτο χορευτή, ο οποίος είναι υποχρεωμένος ν’ αποχωρήσει. Ανάλογη διαδικασία υπάρχει στο “Μπάλλο” της Νάξου και λέγεται “(Μ)παρντό(ν)”.