Μηχανικός

Αντρικός χορός από την Κάλυμνο. Το όνομα του αφιερωμένου στους σφουγγαράδες χορού αυτού, οφείλεται στο θεατρικό του μέρος που περιγράφει έναν μηχανικό (δύτη που βουτούσε με σκάφανδρο), ημιπαράλυτο από τη νόσο των δυτών, ο οποίος προσπαθεί αρχικά ανεπιτυχώς να συμμετάσχει σε ένα γλέντι, αλλά στο τέλος του σκοπού πετάει το μπαστούνι και χορεύει σαν υγιής με τους υπόλοιπους χορευτές ξορκίζοντας την αρρώστια και τη μοίρα των σφουγγαράδων. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Η λαβή είναι από τους ώμους, και η φορά είναι αντιωρολογιακή, ενώ ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να χορέψει μόνος μπροστά από το χορευτικό τόξο. Τονίζεται ότι ο χορός του “Μηχανικού” τυποποιήθηκε στη δεκαετία του ’70 αλλά ήδη χορευόταν από τα τέλη του 19ου αιώνα και σε άλλα νησιά (πχ Σύμη). Η μουσική του είναι παραλλαγή του πολιτικού συρτού με αργά και πιο γρήγορα μοτίβα και σύγχρονα ενσωματώθηκαν και στίχοι σε αυτόν.

Αντρικός χορός από την Κάλυμνο. Το όνομα του αφιερωμένου στους σφουγγαράδες χορού αυτού, οφείλεται στο θεατρικό του μέρος που περιγράφει έναν μηχανικό (δύτη που βουτούσε με σκάφανδρο), ημιπαράλυτο από τη νόσο των δυτών, ο οποίος προσπαθεί αρχικά ανεπιτυχώς να συμμετάσχει σε ένα γλέντι, αλλά στο τέλος του σκοπού πετάει το μπαστούνι και χορεύει σαν υγιής με τους υπόλοιπους χορευτές ξορκίζοντας την αρρώστια και τη μοίρα των σφουγγαράδων. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Η λαβή είναι από τους ώμους, και η φορά είναι αντιωρολογιακή, ενώ ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να χορέψει μόνος μπροστά από το χορευτικό τόξο. Τονίζεται ότι ο χορός του “Μηχανικού” τυποποιήθηκε στη δεκαετία του ’70 αλλά ήδη χορευόταν από τα τέλη του 19ου αιώνα και σε άλλα νησιά (πχ Σύμη). Η μουσική του είναι παραλλαγή του πολιτικού συρτού με αργά και πιο γρήγορα μοτίβα και σύγχρονα ενσωματώθηκαν και στίχοι σε αυτόν.

Αντρικός χορός από την Κάλυμνο. Το όνομα του αφιερωμένου στους σφουγγαράδες χορού αυτού, οφείλεται στο θεατρικό του μέρος που περιγράφει έναν μηχανικό (δύτη που βουτούσε με σκάφανδρο), ημιπαράλυτο από τη νόσο των δυτών, ο οποίος προσπαθεί αρχικά ανεπιτυχώς να συμμετάσχει σε ένα γλέντι, αλλά στο τέλος του σκοπού πετάει το μπαστούνι και χορεύει σαν υγιής με τους υπόλοιπους χορευτές ξορκίζοντας την αρρώστια και τη μοίρα των σφουγγαράδων. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Η λαβή είναι από τους ώμους, και η φορά είναι αντιωρολογιακή, ενώ ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να χορέψει μόνος μπροστά από το χορευτικό τόξο. Τονίζεται ότι ο χορός του “Μηχανικού” τυποποιήθηκε στη δεκαετία του ’70 αλλά ήδη χορευόταν από τα τέλη του 19ου αιώνα και σε άλλα νησιά (πχ Σύμη). Η μουσική του είναι παραλλαγή του πολιτικού συρτού με αργά και πιο γρήγορα μοτίβα και σύγχρονα ενσωματώθηκαν και στίχοι σε αυτόν.